حسام محمد خليل يكتب ...

واحكى ياشهر زاد

      كان لينا. وطن. بالود مشهور
كان لينا حبيب بيزرع لنا ثمره توت
 كان لينا حيطان وكان الناس مدفيه
كان لينا اسره. وجيران فى قلبها حنيه
 كانوا يوم. ما يغيبوا عنيه على الدار
مستقويه
كان زمان لما نجوع. القى نفسى عند الجار. متعشيه. كنا. زمان. جوانا انسان
   كنا نفرح سويا. ويوم الحزن. احمل همه. ماهو اصله من قبلى شال همى
 كنا جيران بس كان جوانا انسان
    ولما. مر الزمان اااااااه لقينا الاخ. ولا كانه من بلاد الغرب.   فما تسالوا اليوم ليه احنا.  من غير جدران.  واصبحنا فى اوطاننا اغراب.   نفسي اكون انسان وارجع لزمن الجيران كنا وطن ولا حد قدر يستعمر دار حسام محمد خليل